Bron http://nl.wikipedia.org/wiki/Hypoxie_%28medisch%29

Hypoxie:

Hypoxie of hypoxia is een conditie waarbij weefsels in het lichaam als geheel of in een bepaald deel van het lichaam niet voorzien worden van voldoende zuurstof. De symptomen van algemene hypoxie hangen af van de ernst en van de snelheid waarmee het optreedt. Hierbij horen hoofdpijn, vermoeidheid, versnelde hartslag, kortademigheid (evt. zelfs hyperventileren), misselijkheid, tintelende vingers, blauw aangelopen vingers en soms toevallen. Ook krijgt men na enige tijd een euforie-gevoel, het gevoel dat alles goed gaat en verlies van besef van de werkelijkheid. In het uiterste geval treedt coma en uiteindelijk zelfs de dood op.

Er kunnen meerdere redenen zijn waarom de weefsels een gebrek aan zuurstof hebben. Op basis van de oorzaak is een aantal soorten hypoxie te onderscheiden:

Hypoxemische of hypoxische hypoxie 

Dit is de meest voorkomende vorm en wordt veroorzaakt door een te langzame ademhaling of een te lage partiële zuurstofdruk in de ingeademde lucht, zoals op grote hoogten (=hypobare hypoxie) of bij longatelectase (te weinig lucht in longen) door grote versnellingen.

Hypaemische of anemische hypoxie

De oorzaak is hier een vermindering van de zuurstof-transportcapaciteit van het bloed. Dit kan veroorzaakt zijn door bijvoorbeeld bloedarmoede (denk aan bloeddonatie), koolmonoxide (CO) of medicijngebruik.

Ischemische of stagnatie-hypoxie

Een afname van de bloedstroom door het weefsel en naar de hersenen, veroorzaakt door flauwtes, lage temperaturen (vernauwing van de bloedvaten), hartproblemen en g-krachten.

Histotoxische hypoxie

Dit is het onvermogen van weefsel om het zuurstof op te nemen, veroorzaakt doordat het weefsel onherstelbaar is aangetast door bijv. koolmonoxidevergiftiging, alcoholmisbruik en verdovende middelen.

Bij het lichamelijk onderzoek en de primary survey, onderzoek je de alertheid en de O2 saturatie van de patient. Een CO meter aanwezig bij binnentreden van een gebouw of woning gaat alarmeren bij het meten van CO. het belang van het stellen van duidelijke vragen bij de hetero anamnese en het voorkomen van fixatie door een bepaald ziektebeeld en het toepassen van kennis en vaardigheden geven een zo breed mogelijk beeld van de situatie en de eventuele oorzaak hiervan.