Een burn out kan triggeren op een bepaalde hevige emotie en al langer in de lucht hangen.

Verondersteld wordt dat een burn-out kan ontstaan na langdurig te zijn blootgesteld aan een teveel aan stress op het werk en met name een risico is voor idealistisch ingestelde werknemers, aangezien de confrontatie met de werkelijkheid juist voor deze mensen vaak nogal tegenvalt.

Burn-out is een psychologische term voor het gevoel opgebrand te zijn, geen energie of motivatie meer vinden voor de bezigheden op het werk. De term burn-out werd begin jaren '70 voor het eerst gebruikt door de Amerikaanse psychotherapeuten Herbert Freudenberger en Christina Maslach. De opvatting van de laatste is inmiddels dominant geworden. Burn-out bestaat in haar opvatting uit drie, min of meer samenhangende verschijnselen: uitputting (een gevoel van extreme vermoeidheid), cynisme (afstand hebben van het werk, dan wel de mensen met wie men werkt), en verminderde persoonlijke bekwaamheid (het gevoel dat men minder goed presteert dan in het verleden het geval was, ook wel verminderd werkgerelateerd zelfvertrouwen). Deze opvatting ligt de laatste jaren onder vuur. Het verminderde gevoel van zelfvertrouwen lijkt geen centraal onderdeel van het burn-out-syndroom te zijn; terwijl een aantal wetenschappers burn-out als een vorm van depressie, dan wel gewone, zij het extreme, vermoeidheid ziet (en dus niet als een op zichzelf staand begrip).

Een Burn out kan de verschjnselen van een depressie hebben en daarmee samengaan. Belangrijk is om goed na te vragen bij de anamnese/hetero anamnese of er verandering van gedrag is geweest en/of een toename van vermoeidheid over de afgelopen tijd.

De ambulance kan zich hier met name toespitsen op de somatische klacht en doorverwijzen middels de huisarts voor verdere psychische hulpverlening. Wat betrefd de acute somatiek, moet men bedacht zijn op suicidaal gedrag.

bron: www. wikipedia.org/burn out