Bron http://nl.wikipedia.org/wiki/TIA

 TIA.

 (Transient Ischaemic Attack; voorbijgaande ischemische aanval, (via) is een neurologische aanduiding voor een bepaalde gebeurtenis in het centraal zenuwstelsel.

De bloeddoorstroming van een (groter of kleiner) deel van de hersenen wordt even onderbroken door een niet nader gespecificeerde oorzaak (meestal een stolseltje) maar de verschijnselen die dit teweegbrengt zijn binnen 24 uur geheel verdwenen. Is dat laatste niet het geval dan betreft het per definitie geen TIA. Verdwijnen de verschijnselen wel volledig, maar duurt dit langer dan 24 uur, dan spreekt men van een RIND (Reversible Ischaemic Neurologic Deficit). Bij zeer nauwkeurig onderzoek blijkt overigens dat veel TIA's toch niet helemaal overgaan en dus eigenlijk geen TIA's waren. Verdwijnen de verschijnselen niet volledig, dan spreekt men ook wel van een beroerte of Cerebrovasculair accident (CVA).

Tia's ontstaan meestal bij mensen met hoge bloeddruk en tekenen van atheromatose. De meeste zijn waarschijnlijk het gevolg van kleine stolseltjes die van atherosclerotische plaques loskomen, stroomafwaarts spoelen en vastlopen in een vaatje met een kleinere diameter alvorens op te lossen. Sommige embolieën komen uit het hart, andere uit de halsslagader. Het is zinvol om te controleren of er misschien boezemfibrilleren bestaat, waar dan soms wat aan gedaan kan worden, en of er een belangrijke obstructie van de halsslagader bestaat die soms kan worden geopereerd.

Wederom het belang van het stellen van de juiste vragen voor het afnemen van de anamnese, maak altijd een ECG om ritmestoornissen uit te sluiten welke de oorzaak kunnen zijn van een stolseltje in de hersenen (denk aan atrium fibrillatie). Cave hypoglykaemie wat een zelfde beeld kan creeen, Denk aan de FAST test (FACE, ARMS, SPEECH en TIME) voor overleg met de kliniek en streef naar een zo volledig mogelijke overdracht conform de MIST met de nadruk op herstel, voorgeschiedenis en medicijn gebruik.