De aanleidingen voor iemands depressie kunnen velerlei zijn; in feite net zo gevarieerd als het leven zelf. Het kunnen bepaalde gebeurtenissen in het leven zijn (verlieservaringen zoals overlijden van een dierbare, het op de klippen lopen van een relatie, verlies van werk, huis etc.), persoonlijkheidsproblematiek, maar ook lichamelijke klachten kunnen een aanleiding zijn. Vaak spelen meerdere omstandigheden een rol.

De patiënt verliest de werkelijkheid uit het oog, hij ziet het leven somber in, hij ziet de dingen niet zoals die over het algemeen worden gezien. Bij een lichamelijke ziekte blijft de patiënt in contact met de mensen om hem heen en heeft men begrip voor zijn ziekte. Iemand die aan een endogene depressie lijdt, is echter totaal alleen in zijn grote onmacht en hulpeloosheid. Het meest benauwende van deze depressie is de vertraagde werking van lichaam en geest, deze kan de vorm aannemen van een lichte inertie tot een stupor bij ernstige depressies, waarbij de patiënt ieder contact met de buitenwereld verliest. Ook de ademhaling, de bloedsomloop en de spijsvertering verlopen uiterst traag. De patiënt is zich daar doorgaans niet zelf van bewust en wordt door zijn omgeving niet begrepen. Zijn depressie is ook moeilijk te begrijpen. Medeleven, afleiding en troost baten doorgaans niet. Angstgevoelens, wanhoop en een gevoel van totale apathie wisselen elkaar af.

 bron: www.wikipedia.org/depressie

Vaak bestaat een depressie al langer en wordt dit in eerste instante onderkent door de patient. Anamnese en de hetero anamnese zijn hierbij van belang. ook kan het informatief zijn om de huisarts te benaderen en na te vragen over evt. psychische klachten.